2024-11-26
براکت مهمترین جزء طراحی نیروگاه های فتوولتائیک است. در حال حاضر، متداولترین طرحهای سازه براکتی، راهحلهای ساختار براکت تک ستونی و راهحلهای ساختار براکت دو ستونی هستند.
با شدت فزاینده بحران منابع جهانی و مشکلات آلودگی محیط زیست، توسعه و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر پاک ضروری است. تولید برق فتوولتائیک، به عنوان روشی جدید برای تولید برق، با ویژگیهای بدون آلودگی، بدون سروصدا و نگهداری ساده، فضای توسعه و چشمانداز کاربردی بسیار وسیعی را نشان داده است. این امیدوار کننده ترین زمینه توسعه انرژی است. هنگامی که مقیاس تولید برق فتوولتائیک زیاد باشد، تعداد ماژول های فتوولتائیکی که باید نصب شوند بیش از 100000 در هر واحد ظرفیت است. وزن هر یک از ماژول های فتوولتائیک حدود 10 کیلوگرم است، بنابراین نیروگاه های فتوولتائیک در مقیاس بزرگ دارای ویژگی های زیر هستند: تعداد زیادی براکت های فتوولتائیک و بار بالای کمی روی براکت. نحوه اتخاذ یک فرم پایه معقول، کلید کاهش میزان مهندسی پایه و صرفه جویی در سرمایه گذاری مهندسی است.
مطالب
2-1. مزایای سیستم های نصب خورشیدی تک ستونی
2-2. معایب سیستم های نصب خورشیدی تک ستونی
2-3. مزایای سیستم های نصب خورشیدی دو ستونه
2-4 معایب سیستم های نصب خورشیدی دو ستونه
2-1. مزایای ازسیستم نصب خورشیدی تک ستونیs:
(1) طرح انعطاف پذیر و سازگاری قوی با زمین، به خصوص زمانی که اکنون زمین مسطح زیادی برای فتوولتائیک وجود ندارد، راه حل خوبی است.
(2) ساخت و ساز راحت تر است. اولاً، کاهش 1/2 تعداد شمع ها، دوره ساخت و ساز را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد که برای پروژه هایی با ضرب الاجل فشرده مناسب است. ثانیا، می تواند خطاهای ساخت و ساز را کاهش دهد و کیفیت نصب بعدی را تضمین کند.
(3) گره های کمتری نصب شوند.
(4) زیبایی شناسی کلی بهتر.
2-2. معایب سیستم های نصب خورشیدی تک ستونی:
(1) ساختار دارای الزامات بالایی برای زمین شناسی، به ویژه تغییرات سطحی است.
(2) مقدار فولاد مورد استفاده زیاد است و هزینه آن کمی بالاتر خواهد بود.
(3) نمی توان آن را در برخی از مناطق شن و ماسه پرکن و باد استفاده کرد.
2-3. مزایای سیستم های نصب خورشیدی دو ستونه:
(1) طرح پایدار، نیروی ساختاری خوب و سازگاری خوب با زمین شناسی ضعیف.
(2) فولاد کمتر استفاده شده، هزینه نسبتا کم.
2-4 معایب سیستم های نصب خورشیدی دو ستونه:
(1) سازگاری ضعیف با زمین، به ویژه در مناطق تپه ای، ستون های جلو و عقب به راحتی قابل تعمیر نیستند و چیدمان دست و پا گیر است.
اجزای ساختاری باید به طور منطقی در پروژه چیده شوند. هر دو طرح قابل اجرا هستند. در طرح تک ستونی در سازه فوقانی از فولاد بیشتری نسبت به طرح دو ستونی استفاده می شود و طرح تک ستونی در قسمت زیرین فونداسیون اقتصادی تر است. کدام طرح برای یک پروژه خاص باید بر اساس نیازهای مالک، سایت، نگهداری و تعمیرات بعدی و مقایسه محاسبه بار واقعی تعیین شود.